Tuesday 30 June 2015

Φτηνά τη Λευτεριά δεν την πουλούν πουθενά... - Καληνύχτα σας...

Φτηνά τη Λευτεριά δεν την πουλούν πουθενά. 
Ούτε και τη χαρίζουνε. 
Όσοι την πήραν χάρισμα τη χαράμισαν.

Μην αφήσετε τον πανικό να διεισδύσει στο σπίτι σας. Θωρακίστε τον ψυχισμό της οικογένειάς σας

Τις τελευταίες μέρες έχουμε γίνει θεατές μιας σειράς κατακλυσμιαίων γεγονότων που έχουν ενσκήψει σαν χιονοστιβάδα στη χώρα μας ....

Από τη Δευτέρα ξεκινά έλεγχος κεφαλαίων, τράπεζες κλειστές , ράφια των σούπερ μάρκετ που αδειάζουν, ουρά στα βενζινάδικα... μια κατάσταση πρωτόγνωρη που αιωρείτο σαν απειλή, αλλά κανένας δεν πίστευε ότι θα συμβεί στη χώρα μας και να που έφθασε η στιγμή να την βιώσουμε.
Ο πολύπαθος ελληνικός λαός ορθώνει το ανάστημα του στους κραταιούς της Ευρώπης για τη διεκδίκηση του δικαίου.
Η ανασφάλεια είναι διάχυτη, η αγωνία όλων μάς κάνει να κρεμόμαστε από τα χείλη των αρμοδίων και οι δέκτες της τηλεόρασης είναι ανοικτοί μέχρι πρωίας.
Οι συζητήσεις εδώ και μέρες δίνουν και παίρνουν .... Αγωνία , ανασφάλεια, φόβος, θυμός, μουδιασμένο συναίσθημα μας κάνουν με κομμένη ανάσα να παρακολουθούμε τις εξελίξεις .... Το άγχος καιροφυλακτεί, εισβάλλει πάλι στη ζωή των πολιτών σαν μια φυσιολογική αντίδραση σε αυτά που συμβαίνουν....
Χρειάζεται να θωρακίσουμε το ψυχισμό μας, να διαχειριστούμε το άγχος, την αγωνία και την ανασφάλεια μας. Η αυτοσυγκράτηση, ο αυτοέλεγχος και η θετική σκέψη θα είναι σύμμαχοι σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.
Σ' αυτές τις δραματικές στιγμές που βιώνουμε οφείλουμε να θυμόμαστε ότι δίπλα μας στέκονται τα παιδιά μας, που με τα αθώα τους μάτια παρατηρούν τις αντιδράσεις μας, που δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει capital control, άδεια ATM, Grexit, τέλος προγράμματος, δημοψήφισμα κλπ. που βλέπουν διάχυτη την ανησυχία στην οικογένειά τους....
Τα παιδιά όμως έχουν ανάγκη να αισθάνονται τους γονείς τους δυνατούς να στέκονται δίπλα τους, να τους δημιουργούν την ασφάλεια και την σταθερότητα που έχουν ανάγκη για τη συναισθηματική τους ανάπτυξη.

Να θυμάστε ότι τα παιδιά με τη συμπεριφορά τους μας δείχνουν την ανησυχία ή την ψυχική τους οδύνη. Διαφυλάξτε λοιπόν τον ψυχισμό των παιδιών, αποφύγετε να τα εκθέτετε συνεχώς στις ειδήσεις ή σε συζητήσεις πανικού.

Στα μεγαλύτερα παιδιά με απλά λόγια εξηγήστε αυτό που συμβαίνει, δίνοντας τους την δυνατότητα να εκφράζουν τις απορίες τους, φροντίζοντας όμως να εισπράξουν μηνύματα ασφάλειας όχι μόνο από τα λόγια σας αλλά και από το ύφος και τις πράξεις σας.
Μην αφήνετε τον πανικό να διεισδύσει στην οικογένειά σας.
Το χαμόγελο των παιδιών σας είναι πηγή έμπνευσης και δύναμης ....

Από την Αλεξάνδρα Καππάτου
Ψυχολόγο - Παιδοψυχολόγο - Συγγραφέα
akappatou

Τι λέμε στα μικρά παιδάκια μας
για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα τις μέρες αυτές

Στα μικρά, επειδή τα μεγαλύτερα έχουν ήδη διαμορφώσει άποψη. Δείτε εδώ:
Τις δικές τους απαντήσεις για την οικονομική κρίση και την επίλυσή της έδωσαν μαθητές της Ε΄και ΣΤ΄τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμαριάς της Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο μιας πρωτοβουλίας του Συλλόγου των Γονέων και Κηδεμόνων.
Γράφει ο Γιώργος Μόσχος*

Πρώτα από όλα θα πρότεινα να αποφεύγουμε να τους μεταφέρουμε λογικές θυμού και μίσους–επιθετικότητας για κάποιους που φαίνεται ότι «φταίνε» για τη σημερινή κρίση. Αρκετά έχουν χορτάσει να ακούνε κατηγόριες, από την κοινωνία των ενηλίκων.


Δεύτερο, επειδή η ανασφάλεια είναι κακός σύμβουλος (όλων μας) είναι σπουδαίο να τους επιβεβαιώσουμε την ασφάλεια της σχέσης μας και των συναισθημάτων μας
, που είναι ο καλύτερος πλοηγός στις δύσκολες φουρτούνες, όποτε και αν ξεσπάνε.

Τρίτο, θα έλεγα, να αποφεύγουμε να κάνουμε μπροστά τους διαλόγους πανικού για το χρήμα και την οικονομική κατάσταση. Αντίθετα, χρειάζεται να περάσουμε στα παιδιά, περισσότερο από ποτέ, το μήνυμα ότι δεν θα μας κάνει το χρήμα ευτυχισμένους αλλά η αίσθηση ότι ανήκουμε σε ομάδες και κοινότητες που μοιράζονται κοινά και όμορφα ιδανικά και νοιάξιμο για τον άλλο / την άλλη.


Και τέταρτο, προτείνω, αυτή την εβδομάδα -όπως και κάθε φορά που η κοινωνία μπαίνει σε συλλογική παράκρουση- να μην αφήνουμε την τηλεόραση να πλημμυρίζει τα σπίτια μας με τοξικότητα.


Ας περπατήσουμε μαζί με τα παιδιά στη φύση, ας παίξουμε, ας ακούσουμε τους ήχους, ας θαυμάσουμε τα χρώματα, ας σκαρφαλώσουμε ανηφόρες μαζί τους και ας τους υποσχεθούμε ότι η ύπαρξή μας θα αντέξει και θα ανθίζει σε κάθε καθεστώς, αρκεί να ποτίζεται τακτικά από την απόλαυση της ενεργητικής, δημιουργικής, αγωνιστικής και αλληλεπιδραστικής πραγμάτωσης της ανθρώπινής μας μοναδικότητας.
Ας χαιρόμαστε που υπάρχουμε, που είμαστε μαζί, που δεν τα παρατάμε στα δύσκολα και που, σε κάθε περίπτωση, είμαστε εμείς που ορίζουμε το νόημα και το περιεχόμενο της ζωής μας.


*Ο Γιώργος Μόσχος ασκεί τα καθήκοντα του Βοηθού Συνηγόρου του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Συμμετείχε ενεργά στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Συνηγόρων του Παιδιού του οποίου διατέλεσε και Πρόεδρος. Έχει συγγράψει εκπαιδευτικά εγχειρίδια για παιδιά και ενήλικες, εκθέσεις και επιστημονικά άρθρα σε θέματα συναφή με τα δικαιώματα των παιδιών και των νέων. Είναι πατέρας δύο παιδιών, από τα οποία διδάσκεται διαρκώς.


greekteachers

Monday 29 June 2015

Μπαμπά, μαμά, τι είναι Δημοψήφισμα;

Ας πούμε πρώτα μερικά για την Εκκλησία του Δήμου, που ήταν το κυρίαρχο όργανο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, από την οποία εκπορεύονταν όλες οι εξουσίες.
Στην Εκκλησία έπαιρναν μέρος όλοι οι Αθηναίοι που είχαν πλήρη δικαιώματα, ήταν δηλαδή και οι δύο γονείς τους πολίτες Αθηναίοι, από το 451 π.Χ. εφαρμόσθηκε αυτός ο όρος με ειδικό νόμο του Περικλέους.

Αποκλείονταν από τη συνέλευση του δήμου όσοι είχαν κηρυχθεί «άτιμοι», είχαν χάσει δηλαδή τα πολιτικά τους δικαιώματα. Κάθε πολίτης είχε τη δυνατότητα να μετέχει στις συνεδρίες, από το εικοστό έτος της ηλικίας του, οπότε είχαν λήξει οι διετείς στρατιωτικές του υποχρεώσεις και περιλαμβανόταν στον «εκκλησιαστικό πίνακα».

Η Εκκλησία ψήφιζε τους νέους νόμους, αφού της είχε υποβληθεί προηγουμένως το σχετικό «προ βούλευμα» από τη Βουλή των πεντακοσίων. Εξέλεγε ορισμένους από τους αιρετούς ή κληρωτούς άρχοντες και ασκούσε τον έλεγχο της διοικήσεως.

Επέβαλε την ποινή του θανάτου ή της εξορίας ή και δήμευση περιουσίας, σε ορισμένες περιπτώσεις. Στα έργα των ιστορικών του 5oυ αι. γίνεται λόγος συχνά για τις αρμοδιότητες της Εκκλησίας σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Η Εκκλησία αποφάσιζε για τη σύναψη ειρήνης ή την κήρυξη πολέμου. Στη δική της εξουσία ήταν να κλίση συμμαχία με οποιαδήποτε πόλη ή ξένο κράτος και να ορίσει τους αντιπροσώπους της Αθήνας που θα έδιναν τους καθιερωμένους όρκους, κατά την υπογραφή της συμμαχίας.
πολύ περισσότερα
εδώ 


Με λίγα λόγια, τότε λειτουργούσε η άμεση δημοκρατία, γνωστή και ως καθαρή δημοκρατία. Είναι ένας τύπος
δημοκρατίας και θεωρίας πολιτικών δικαιωμάτων όπου η εξουσία εδράζεται στη συνέλευση όλων των πολιτών που συμμετέχουν σε αυτήν. 
Τι είναι δημοψήφισμα
Είναι μια διαδικασία κατά την οποία όλος ο λαός μιας χώρας καλείται να εκφράσει τη γνώμη του με ψήφο για πολύ σοβαρά θέματα που αφορούν την Πατρίδα του.
Επειδή όλος ο λαός ψηφίζει, καταλαβαίνεις ότι είναι μια πρακτική άμεσης ή καθαρής Δημοκρατίας. 

... από τη στιγμή που τους αφήσατε χωρίς τίποτα, τότε τους χάσατε, είναι ελεύθεροι!

Έχετε εξουσία πάνω στους ανθρώπους, μέχρι τη στιγμή που τους πήρατε τα πάντα. Όμως από τη στιγμή που τους αφήσατε χωρίς τίποτα, τότε τους χάσατε, είναι ελεύθεροι.
 
Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, 1918-2008,
Ρώσος συγγραφέας, Νόμπελ 1970

Κύπρος: Θύμα Σεξουαλικής Κακοποίησης
το 1/4 των παιδιών

«Επιβάλλεται να δώσουμε στα θύματα φωνή μέσα στο σύστημα της ποινικής δικαιοσύνης και όχι μόνο να επικεντρωνόμαστε στους εγκληματίες», τονίζει ο εγκληματολόγος Α. Καπαρδής
Ο εκπρόσωπος Τύπου του Ανθρωπιστικού Οργανισμού «Hope for Children» Αντώνης Στυλιανού ανέφερε στη «Σ» ότι πρόκειται για ένα αποτρόπαιο και ειδεχθές φαινόμενο η οποιαδήποτε περίπτωση σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, είναι ένα πολύ ανησυχητικό φαινόμενο, ενώ χαρακτήρισε ως ανατριχιαστικές τις λεπτομέρειες που προκύπτουν από τη διερευνώμενη υπόθεση

Ένα παιδί θα μιλήσει πολύ αργότερα απ’ ό,τι τη στιγμή που παρενοχλείται σεξουαλικά, και βλέπουμε μέσα από τη συγκεκριμένη υπόθεση ότι ο ψυχολόγος είναι που παρότρυνε τα πρόσωπα αυτά να προχωρήσουν με καταγγελία. Είναι σημαντικό να ζητάμε βοήθεια, να σπάμε τη σιωπή μας, σε οποιοδήποτε στάδιο.

Η νέα, σοβαρή υπόθεση άσεμνων επιθέσεων και αιμομικτικών βιασμών σε βάρος τεσσάρων παιδιών, που διαπράχθηκαν μεταξύ των ετών 1992-2002, από στενά συγγενικά τους πρόσωπα, σε Λεμεσό και Πάφο, προσδίδει ανησυχητικές και τρομακτικές διαστάσεις στο θέμα της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης παιδιών στην Κύπρο.
Ήδη, επιστημονική-επιδημιολογική έρευνα, που δημοσιοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2014, κατέδειξε ότι ένα στα τέσσερα παιδιά στην Κύπρο έχει υποστεί κάποιας μορφής σεξουαλική εκμετάλλευση ή και κακοποίηση… Σε ποσοστό ανέρχεται στο 23,7%. Ωστόσο, το πιο ανησυχητικό είναι ότι το ποσοστό αυτό ξεπερνά τον μέσο όρο στην Ευρώπη, όπου εκεί φαίνεται ότι τα ποσοστά σεξουαλικής κακοποίησης αφορούν ένα στα πέντε παιδιά.

Έχουν βρει το θάρρος
Ο εκπρόσωπος Τύπου του Ανθρωπιστικού Οργανισμού «Hope for Children» Αντώνης Στυλιανού ανέφερε στη «Σ» ότι πρόκειται για ένα αποτρόπαιο και ειδεχθές φαινόμενο η οποιαδήποτε περίπτωση σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, είναι ένα πολύ ανησυχητικό φαινόμενο, ενώ χαρακτήρισε ως ανατριχιαστικές τις λεπτομέρειες που προκύπτουν από τη διερευνώμενη υπόθεση. Και τόνισε: «Ευτυχώς, τα άτομα που έχουν υποστεί αυτού του είδους τα εγκλήματα έχουν σπάσει τη σιωπή τους και κατήγγειλαν την υπόθεση στις αστυνομικές Αρχές. Αυτό ακριβώς είναι και το σύνθημά μας στο Συμβούλιο της Ευρώπης, αλλά και στην Κύπρο στην εκστρατεία "Ένα στα Πέντε", να σπάσουν τη σιωπή τους, να μιλήσουν τα θύματα για τον Γολγοθά που ανεβαίνουν τόσα χρόνια».

Για το ότι παρήλθαν μερικά χρόνια, ώστε να μιλήσουν τα θύματα, ο κ. Στυλιανού μάς ανέφερε ότι αυτό δεν είναι κακό, «τουναντίον έχουν βρει το θάρρος να μιλήσουν γι’ αυτά που τους έχουν συμβεί. Προφανώς, είχαν ζητήσει ψυχολογική στήριξη και αυτό ακριβώς δείχνει ότι τα θύματα οποιασδήποτε μορφής σεξουαλικής κακοποίησης έχουν και βιώνουν δραματικά ψυχολογικά ζητήματα καθ’ όλην τη διάρκεια της ζωής τους. Άρα, εάν δεν ζητήσουν στήριξη, θα συνεχίσουν να βιώνουν αυτά τα ψυχολογικά ζητήματα, που προκύπτουν μέσα από τέτοιου είδους ειδεχθή φαινόμενα».
Πανίσχυρο νομοθετικό πλαίσιο
Όπως μας εξήγησε ο Αντώνης Στυλιανού, ένα παιδί θα μιλήσει μάλλον πολύ αργότερα απ’ ό,τι τη στιγμή που παρενοχλείται σεξουαλικά, και «ειδικά βλέπουμε μέσα από τη συγκεκριμένη υπόθεση ότι ο ψυχολόγος είναι που παρότρυνε τα πρόσωπα αυτά να προχωρήσουν με καταγγελία στην Αστυνομία. Άρα, είναι πολύ σημαντικό να ζητάμε βοήθεια, να σπάμε τη σιωπή μας, σε οποιοδήποτε στάδιο.

Πρόκειται για ένα πολύ ανησυχητικό φαινόμενο, όμως το πιο σημαντικό είναι ότι σήμερα έχουμε στη διάθεσή μας ένα πανίσχυρο νομοθετικό πλαίσιο κατά της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών και αφορά όλες τις πτυχές αυτού του είδους αδικημάτων (αντιμετώπιση, πρόληψη και παροχή στήριξης στα θύματα)». Σε σχέση με παλαιότερα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης παιδιού εντός της οικογένειας, ο κ. Στυλιανού σημείωσε ότι υπήρξαν περιστατικά «όχι όμως σ’ αυτήν την έκταση, σε σχέση με τον αριθμό των θυμάτων».

Επιμόρφωση των παιδιών
Ο εγκληματολόγος και καθηγητής στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Κύπρου Αντρέας Καπαρδής ανέφερε στη «Σ» ότι τέτοιες περιπτώσεις σεξουαλικών κακοποιήσεων παιδιών στην Κύπρο έρχονταν στην επιφάνεια, κυρίως στην παλιά αγροτική κοινωνία. «Σήμερα, όμως», πρόσθεσε, «υπάρχει περισσότερη ευαισθησία, ιδιαίτερα για τις ανάγκες των θυμάτων και την ανάγκη στήριξής τους». Και τόνισε: «Ταυτόχρονα, θα πρέπει ν’ αναγνωρίσουμε πως όσον αφορά την πρόληψη γενικότερα της βίας στην οικογένεια και της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών εντός της οικογένειας, αργήσαμε πολύ να λάβουμε μέτρα ως κράτος, σε σύγκριση με άλλα κράτη.

Πρώτιστη προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η προστασία των παιδιών. Θα πρέπει να επενδύσουμε σε μερικά πράγματα. Όπως στην επιμόρφωση των παιδιών, ώστε να είναι ενήμερα για την ύπαρξη αυτών των φαινομένων και να είναι τα ίδια προσεχτικά. Οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί έχουν μεγάλο ρόλο να διαδραματίσουν τόσο στην πρόληψη όσο και στην καταπολέμηση αυτών των φαινομένων, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των παιδιών, ώστε με τη σειρά τους να έχουν το θάρρος να καταγγέλλουν τέτοια περιστατικά. Χρειάζεται μια εθνική στρατηγική για την πρόληψη της βίας στην οικογένεια, της κακοποίησης των παιδιών και δη της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών».

Πρόσληψη εξειδικευμένων ψυχολόγων
Όπως μας εξήγησε ο Ανδρέας Καπαρδής, «επιβάλλεται να εξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο οι συναφείς υπηρεσίες αντιμετωπίζουν τέτοιες περιπτώσεις. Η δική μου η γνώμη είναι ότι δεν υπάρχει συντονισμός, τα παιδιά δεν έχουν μακρόχρονη στήριξη, ώστε να μπορέσουν να προχωρήσουν με τη ζωή τους ξεπερνώντας αυτές τις οδυνηρές καταστάσεις, όσο δυνατό κι αν είναι αυτό. Επίσης, ο τρόπος με τον οποίο τα ΜΜΕ περιγράφουν τέτοιες περιπτώσεις παιδιών σεξουαλικής κακοποίησης δίνουν την εικόνα ότι είναι κάτι που συμβαίνει τακτικά, αμαυρώνοντας έτσι τον ίδιο το θεσμό της οικογένειας. Η κάλυψη θα πρέπει να είναι πιο επαγγελματική, πιο υπεύθυνη, με περισσότερη επιστημονική γνώση».

Και επισήμανε: «Το τραύμα και ο Γολγοθάς ενός παιδιού δεν σταματά με την ολοκλήρωση της δίκης. Επομένως, επιβάλλεται περισσότερος επαγγελματισμός από τις αρμόδιες υπηρεσίες και εξειδικευμένη επιστημονική προσέγγιση. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσα από την πρόσληψη εξειδικευμένων ψυχολόγων, αλλά και μέσα από συζητήσεις σε ομάδες ατόμων που έχουν βιώσει παρόμοια περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης».

Επιβάλλεται εκσυγχρονισμός
Ο Ανδρέας Καπαρδής τόνισε στη «Σ» πως όταν μιλάμε για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών εντός της οικογένειας, εννοούμε την πεμπτουσία της καταστροφής της εμπιστοσύνης. Όπως μας εξήγησε, «τέτοια ειδεχθή εγκλήματα δεν καταγγέλλονται στην Αστυνομία ή σε οποιεσδήποτε άλλες Αρχές, διότι τα παιδιά-θύματα μπορεί να ντρέπονται, κάποιες φορές πιθανόν να νιώθουν ενοχή, αλλά και επειδή βρίσκονται υπό το καθεστώς συνεχών απειλών.

Όσον αφορά τους θύτες, ο κ. Καπαρδής μάς ανέφερε ότι ένα μικρό ποσοστό αφορά πρόσωπα που έχουν κακοποιηθεί με τον ίδιο τρόπο, ωστόσο «αυτό δεν είναι κατ’ ουδένα τρόπο δικαιολογία για τα αδικήματα που διαπράττουν». Επίσης, τέτοια πρόσωπα παρουσιάζουν προβληματικές συμπεριφορές, όχι μόνο εντός της οικογένειας. Επιπλέον, τα άτομα αυτά είναι πολύ εγωκεντρικά και θεωρούν ότι οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο είναι αντικείμενο για να ικανοποιήσουν τις αρρωστημένες τους ορέξεις.
«Δεν έχουν ούτε ιερό, ούτε όσιο», τόνισε με εμφαντικό τρόπο. Σε σχέση με τη δράση των θυτών, ο κ. Καπαρδής υπογράμμισε ότι μανιπουλάρουν το μυαλό ενός παιδιού, ώστε να το εκμεταλλεύονται σεξουαλικά. Πρόκειται για ωμή βία και εκμετάλλευση, που χαράζει αφάνταστα ψυχολογικά τραύματα στα παιδιά. Και υπέμνησε:
«Επιβάλλεται να δώσουμε στα θύματα φωνή μέσα στο σύστημα της ποινικής δικαιοσύνης και όχι μόνο να επικεντρωνόμαστε στους εγκληματίες. Εδώ και 20 χρόνια, στις χώρες όπου ισχύει το βρετανικό σύστημα, ο νόμος δίνει την ευκαιρία στα θύματα, κατά την επιβολή της ποινής, να ενημερώσουν τον δικαστή για την ίδια τους την εμπειρία και γραπτώς. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται "Victim impact statement"». Ο κ. Καπαρδής επισήμανε, επίσης, γι’ ακόμα μια φορά πως το σύστημα της ποινικής μας δικαιοσύνης χρειάζεται εκσυγχρονισμό άμεσα.
sigmalive

Sunday 28 June 2015

... ΠΟΤέ δεν θα μάθω να σέρνομαι...

Δεν ξέρω αν ποτέ θα μάθω να πετάω
αλλά ξέρω ότι ποτέ δεν θα μάθω να σέρνομαι…

«Είναι το γέλιο σου που γράφει μουσική»

Απ’ τα μαλλάκια σου
κρατιέμαι στη ζωή
πριγκίπισσά μου εσύ
Μαρία και Ελένη
στις μαύρες μπούκλες σου
γερά έχει πιαστεί
η μοίρα που ζητά η ψυχή
ήσυχα ν’ ανασαίνει


Είναι το γέλιο σου
είναι το γέλιο σου
είναι το γέλιο σου
που γράφει μουσική
είναι το γέλιο σου
είναι το γέλιο σου
είναι το γέλιο σου
που τη χαρά ανασταίνει

Απ’ το χεράκι σου
κρεμιέμαι σαν παιδί
πατώ στο βήμα σου
και κείνο με πηγαίνει
σε παραλίες
που δεν έχω ξαναδεί
και σαν ιπτάμενο χαλί
στους ουρανούς με φέρνει

Είναι το γέλιο σου
είναι το γέλιο σου
είναι το γέλιο σου
που γράφει μουσική
είναι το γέλιο σου
είναι το γέλιο σου
είναι το γέλιο σου
που τη χαρά ανασταίνει

Χάιντε θῦμα, χάιντε ψώνιο / χάιντε Σύμβολον αἰώνιο!
Ἂν ξυπνήσεις, μονομιᾶς / θά ῾ρτη ἀνάποδα ὁ ντουνιᾶς.

Ἡ μπαλάντα τοῦ κυρ-Μέντιου

Δὲ λυγᾶνε τὰ ξεράδια
καὶ πονᾶνε τὰ ρημάδια!
Κούτσα μία καὶ κούτσα δυὸ
τῆς ζωῆς τὸ ρημαδιό!

Μεροδούλι, ξενοδούλι!
Δέρναν οὗλοι: ἀφέντες, δοῦλοι,
οὗλοι: δοῦλοι, ἀφεντικὸ
καὶ μ᾿ ἀφήναν νηστικό.
...............
Ἀνωχώρι, Κατωχώρι,
ἀνηφόρι, κατηφόρι,
καὶ μὲ κάμα καὶ βροχή,
ὥσπου μοῦ ῾βγαινε ἡ ψυχή.

Εἴκοσι χρονῶ γομάρι
σήκωσα ὅλο τὸ νταμάρι
κι᾿ ἔχτισα, στὴν ἐμπασιὰ
τοῦ χωριοῦ, τὴν ἐκκλησιά.

Καὶ ζευγάρι μὲ τὸ βόδι
(ἄλλο μπόι κι᾿ ἄλλο πόδι)
ὄργωνα στὰ ρέματα
τ᾿ ἀφεντὸς τὰ στρέμματα.

Καὶ στὸν πόλεμ᾿ «ὅλα γιὰ ὅλα»
κουβαλοῦσα πολυβόλα
νὰ σκοτώνωνται οἱ λαοὶ
γιὰ τ᾿ ἀφέντη τὸ φαΐ.
...................
Χάιντε θῦμα, χάιντε ψώνιο
χάιντε Σύμβολον αἰώνιο!
Ἂν ξυπνήσεις, μονομιᾶς
θά ῾ρτη ἀνάποδα ὁ ντουνιᾶς.

Κοίτα! Οἱ ἄλλοι ἔχουν κινήσει
κι᾿ ἔχ᾿ ἡ πλάση κοκκινήσει
κι᾿ ἄλλος ἥλιος ἔχει βγῇ
σ᾿ ἄλλη θάλασσ᾿, ἄλλη γῆς».

.............................................
μπαλάντα τοῦ κυρ-Μέντιου είναι ποίημα του Κώστα Βάρναλη, το οποίο συμπεριλήφθηκε στην ποιητική συλλογή Τα Ποιητικά, το 1956, από τον εκδοτικό οίκο Κέδρος.
Ο ήρωας του ποιήματος είναι ο κυρ Μέντιος (γαϊδούρι), που παραλληλίζεται με τον σκλαβωμένο άνθρωπο, τον αδιαμαρτύρητο, τον υπομονετικό. Ο Βάρναλης, στο ποίημα του, προσπαθεί να αφυπνίσει τον λαό μέσω αυτής της σάτιρας.
Το ποίημα απέκτησε δημοσιότητα και από τη μουσική μεταφορά του, σε μελοποίηση Λουκά Θάνο και ερμηνεία Νίκου Ξυλούρη.

ολόκληρο το ποίημα εδώ

Saturday 27 June 2015

Σημάδια που αποκαλύπτουν ότι ένα παιδί παραμελείται από τους γονείς του - Child Neglect

Πόσες φορές σου έχει συμβεί να βλέπεις ένα συγκεκριμένο είτε να περνάει σχεδόν όλη τη μέρα στο μπαλκόνι χωρίς την επίβλεψη του γονιού ή των γονιών του ή τα ρούχα του να είναι φθαρμένα ή λερωμένα;
Πόσες φορές έχει πέσει στην αντίληψή σου ότι οι γονείς του όχι μόνο δεν το φροντίζουν στοιχειωδώς αλλά δείχνουν ακόμη και να ενοχλούνται από τη παρουσία του;

Επιμέλεια: Κυριακή Χαριτάκη

Τα σημάδια της παραμέλησης ενός παιδιού μπορούν να εντοπιστούν τόσο στο παιδί όσο και στους ίδιους τους γονείς του. Το παραμελημένο παιδί κυρίως φαίνεται από τα ρούχα του, την υγιεινή του και τις πράξεις του. Οι γονείς που παραμελούν το παιδί τους, συνήθως φαίνονται από την αλληλεπίδραση που έχουν με το παιδί, από επεισόδια κακοποίησης εναντίον του ή αν κάνουν χρήση ουσιών.

Ρούχα
Μια από τις πιο συνηθισμένες ενδείξεις ότι ένα παιδί παραμελείται είναι τα ρούχα του. Τα παιδιά που οι γονείς τους δεν τα φροντίζουν σωστά, συχνά φορούν ρούχα που είτε τους είναι πολύ στενά ή μικρά, είτε είναι βρώμικα, φθαρμένα ή εντελώς παράταιρα με τις καιρικές συνθήκες (π.χ. καλοκαιρινά ρούχα τον χειμώνα), κάτι που μπορεί να συμβεί ακόμη και αν οι γονείς έχουν την οικονομική δυνατότητα να ψωνίσουν στο παιδί. Αυτή η ένδειξη εμφανίζεται συχνότερα στα μικρά παιδιά και σπανιότερα σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας. Ειδικά οι έφηβοι που σε πολλές περιπτώσεις ψωνίζουν μόνοι τους τα ρούχα τους, μπορεί άθελά τους να κρύψουν τη παραμέληση από τους γονείς τους.

Έλλειψη υγιεινής
Άλλο ένα κλασσικό σημάδι παραμέλησης των παιδιών, ειδικά κάτω των 10 ετών, είναι η έλλειψη υγιεινής. Ένα παραμελημένο παιδάκι δεν είναι καθαρό, δεν έχει κάνει μπάνιο πρόσφατα και αρνείται τα αντικείμενα που απαιτούνται για να κάνει κάποιος μπάνιο (σφουγγάρι, σαπούνι κλπ.) απλούστατα γιατί δεν ξέρει να τα χρησιμοποιήσει. Τα βρώμικα ρούχα ή σημεία του σώματος και η άσχημη μυρωδιά του κορμιού είναι από τα πιο εμφανή σημάδια παραμέλησης του παιδιού από τους γονείς του. Και πάλι εδώ, μιλάμε κυρίως για μικρής ηλικίας παιδιά καθώς οι έφηβοι μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους μόνοι τους σε αυτόν τον τομέα, οπότε η παραμέληση να μην φαίνεται με μια πρώτη ματιά.

Κινήσεις και πράξεις που δείχνουν ότι ένα παιδί παραμελείται.
Ένα παιδί που παρακαλάει για φαγητό ή κλέβει φαγητό είναι σημάδι ότι οι γονείς του δεν το ταίζουν σωστά ή καθόλου. Τα παιδιά που παραμελούνται συνήθως αργούν στο σχολείο είτε γιατί κανείς δεν τους λέει ότι πρέπει να πάνε ή γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται να τα ετοιμάσει. Επίσης υπάρχουν και κάποια σημάδια που μαρτυρούν συναισθηματική παραμέληση, μπορεί δηλαδή να δείς το παιδί να προσκολλάται ασυνήθιστα σε κάποιον ενήλικα, συνήθως δάσκαλο ή γείτονα, μπορεί όμως να το δείς να περνάει και στο άλλο άκρο, δηλαδή να μην εμπιστεύεται κανέναν ενήλικα. Συχνές αναφορές στην απουσία του γονέα, έλλειψη επίβλεψης σε πολύ μικρή ηλικία και μια συνολική έλλειψη δεσμών με τους γονείς μπορούν να είναι σημάδια ότι το παιδί παραμελείται.

Σημάδια παραμέλησης του παιδιού, στους γονείς του.
Ορισμένα σημάδια παραμέλησης του παιδιού, μπορούν να εντοπιστούν και στους γονείς του. Οι μαμάδες ή οι μπαμπάδες που φαίνονται να αδιαφορούν, να μην ενδιαφέρονται ή να δείχνουν ενοχλημένοι από το παιδί χωρίς λόγο, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να το παραμελούν, σωματικά και συναισθηματικά. Σε αυτό το σημείο καλό είναι να διαχωρίσουμε τα παραπάνω, με τους γονείς που εργάζονται πολύ και μπορεί κάποιες φορές να μην διαβάσουν το παιδί για το σχολείο ή να μην ακούσουν το παιδί όταν τους μιλάει. Άλλο ένα συνηθισμένο σημάδι παιδικής παραμέλησης είναι η χρήση ουσιών από τους γονείς, γεγονός που καθιστά την κάλυψη των σωματικών και συναισθηματικών αναγκών του παιδιού, σχεδόν αδύνατη.

Τα σημάδια παραμέλησης ενός παιδιού μπορούν να είναι από δυσδιάκριτα έως απόλυτα προφανή. Ένα παραμελημένο παιδί κινδυνεύει σωματικά και πνευματικά και όσο πιο μικρό είναι σε ηλικία, τόσο μεγαλύτερη μπορεί να είναι η παραμέλησή του.

Σε περίπτωση που έχει πέσει στην αντίληψή σου παρόμοιο περιστατικό, αντί να ντραπείς ή να σκεφτείς τί θα πούν οι γονείς του και τί θα πεί η γειτονιά, κάλεσε άμεσα είτε στην Αστυνομία είτε στο Χαμόγελο του παιδιού στην εθνική γραμμή sos 1056. Καλύτερα να κάνεις λάθος που λέει ο λόγος, παρά να αφήσεις ένα παιδί να κινδυνεύει. Σκέψου ότι με τη παρέμβασή σου μπορεί να σώσεις ένα παιδί και η κοινωνία να θρηνεί μια Άννυ λιγότερη….

wisegeek
 

Αντιστέκομαι - Νικηφόρος Βρεττάκος

Αντιστέκομαι όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές
σαν τα κόκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες
μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας,
που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα,
αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές
και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους
χυμούς ειρήνη και φως.


                     Νικηφόρος Βρεττάκος
Ημερολόγιο

Μαθήματα ζωής από τον Khalil Gibran - 25 Life Changing Lessons to Learn from Khalil Gibran


  1. 1. Να είσαι ευγνώμων για τις δύσκολες στιγμές. Σου έδειξαν πόσο δυνατός μπορείς να είσαι.
  2. Η καλοσύνη είναι αρετή των δυνατών των ανθρώπων
  3. Δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια
  4. Οι μικρόψυχοι άνθρωποι είναι εκείνοι που προσπαθούν να εξευτελίσουν τους άλλους.
  5. Το κακό που κάνουν άλλοι σε εσένα είναι πιο εύκολο να το ξεχάσεις, από το κακό που κάνεις εσύ σε άλλους.
  6. Μπορεί να ξεχνάς εκείνους που σε έκαναν να γελάσεις, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσεις εκείνους που ήταν δίπλα σου στις πιο σκοτεινές στιγμές.
  7. Τα απλά πράγματα στη ζωή είναι και τα πιο συναρπαστικά.
  8. Η αγάπη είναι ζωή. Και η ζωή αγάπη.
  9. Πάντα να βάζεις αγάπη στην δουλειά σου.
  10. Για να καταλάβεις την καρδιά και το μυαλό ενός ανθρώπου, δες τι σε εμπνέει να κάνεις.
  11. Η αληθινή αγάπη ποτέ δεν είναι κτητική.
  12. Προσπάθησε να αντιμετωπίζεις τους κακούς τρόπους των ανθρώπων με ευχάριστο τρόπο.
  13. Η αγάπη συνδέει τα πάντα μέσα σε μια απόλυτη αρμονία.
  14. Δες την θετική πλευρά της ζωής.
  15. Δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι στην πραγματικότητα. Τα βλέπουμε σύμφωνα με το ποιοι είμαστε εμείς.
  16. Η αληθινή αγάπη δημιουργείται όταν δυο άνθρωποι βρεθούν κοντά πρώτα στο πνεύμα.
  17. Αφήστε χώρο στις σχέσεις σας.
  18. Αν προσεύχεσαι όταν βρέχει, θυμήσου να προσευχηθείς και όταν έχει λιακάδα...
  19. Όταν δίνεις ολόκληρο τον εαυτό σου, τότε δίνεις πραγματικά.
  20. Η αληθινή ομορφιά πηγάζει από μέσα μας.
  21. Τα παιδιά σου δεν σου ανήκουν. Είναι γιοι και κόρες της ίδιας της ζωής.
  22. Κάθε σχέση πρέπει να είναι ελεύθερη από δεσμά.
  23. Να είσαι ευγνώμων για τα καλά και τα άσχημα στη ζωή σου. Και τα δύο σου δίδαξαν κάτι.
  24. Η στάση σου απέναντι στη ζωή, θα καθορίσει και την στάση της ζωής απέναντί σου.
  25. Ο φίλος που βρίσκεται μακριά καμιά φορά είναι πιο κοντά σου από εκείνον που ζει στην διπλανή πόρτα.
Πηγή: eccefpolis.gr
by Αντικλείδι 


Χαλίλ Γκιμπράν
O Kahlil ή Khalil Gibran (1883-1931), ποιητής, στοχαστής και ζωγράφος, που έγινε ευρύτερα γνωστός με το βιβλίο του «Ο προφήτης», γεννήθηκε στο Bsharri του Λιβάνου από φτωχή οικογένεια μαρωνιτών χριστιανών.
Κάποτε, όταν ζούσα στην καρδιά μιας ροδιάς, άκουσα έναν σπόρο της να λέει: «Κάποια μέρα θα γίνω δέντρο, κι ο αγέρας θα τραγουδάει ανάμεσα στα κλώνια μου. Ο ήλιος θα χορεύει πάνω στα φύλλα ...

Friday 26 June 2015

Τι σημαίνει να είσαι γονιός; Να μην αφήσεις ποτέ
το χέρι του παιδιού σου ό,τι και να συμβεί…

Θυμηθείτε πότε ήταν  η πρώτη φορά  που σας έσφιξε το παιδί  σας  για πρώτη φορά το χέρι σας με τα μικρά του δαχτυλάκια. Σας κράτησε και είπατε πως δεν θα το αφήσετε ποτέ να φύγει.
Μετά από λίγο  αυτά τα χεράκια δεν πιάνουν μόνο το δικό σας χέρι αλλά τα παιχνίδια του, τα μαλλιά σας, τα ρούχα σας και ό,τι βρίσκουν μπροστά τους.
Μεγαλώνοντας αυτά τα χέρια αρχίζουν και πιάνουν το μολύβι και αρχίζουν να γράφουν, να μαθαίνουν μουσική και να κάνουν όσο περισσότερο θόρυβο μπορούν.
Άλλες φορές αυτά τα χέρια σκουπίζουν τα δάκρυά σας  κρύβουν το πρόσωπό τους και καμιά φορά σπρώχνουν και κάποιον άλλον «κατά λάθος».
 
Όσο μεγαλώνουν αυτά τα χέρια κλείνουν με δύναμη την πόρτα πίσω τους φωνάζοντας πως σας μισούν και δεν θα σας ξαναμιλήσουν ποτέ.
 
Τα χρόνια περνάνε και αυτά τα χέρια ξεχνάνε να σας αγκαλιάσουν.
Όμως εσείς δεν το βάζετε κάτω και πηγαίνετε να του κρατήσετε το χέρι για όσο περισσότερο γίνεται.
 
Όμως έφτασε κιόλας η στιγμή που αυτά τα χέρια σας χαιρετάνε και φεύγουν από κοντά σας για να ξεκινήσουν μια καινούρια ζωή.
Ήρθε η ώρα να σας αφήσουν αλλά εσείς δεν πρέπει να ξεχάσετε την στιγμή που σας κράτησαν πρώτη φορά το χέρι και να προσπαθείτε να την ξαναζείτε όποτε μπορείτε.
Αυτό είναι να είσαι γονιός.
Να μην αφήσεις ποτέ το χέρι του παιδιού σου ό,τι και να συμβεί.
 
babyradio.gr- Κατερίνα Π.

Θα είμαι ειλικρινής: Υπάρχουν κάποια πράγματα
που ως μάνα πρέπει να κάνω και απλά δεν κάνω.

Πράγματα τα οποία αν δεν δούλευα 10 ώρες την ημέρα  θα προσπoιούμουν ότι τα κάνω και ότι τα κάνω καλά. Αλλά θα είμαι ειλικρινής. Ακόμη και αν δεν δούλευα πάλι δεν θα τα έκανα.
Αρχικά, δεν κάνω κατασκευές με τα παιδιά μου.
Είμαι τόσο κουρασμένη όταν γυρνάω και η αλήθεια είναι πως εκείνη την ώρα η τηλεόραση έχει φοβερά προγράμματα και προτιμώ να απασχολήσω έτσι τα παιδιά μου.
Δεν γυμνάζομαι.
Ναι το παραδέχομαι. Δεν θέλω ούτε να ιδρώσω, ούτε να σηκώνω βάρη γιατί απλά δεν θέλω.
Δεν κανονίζω συναντήσεις παιδιών στο σπίτι μου.
Είναι εκείνες οι ώρες που θέλω να κάτσω με την πιτζάμα μου και να μην ακούω φασαρία άλλων παιδιών στα οποία δεν μπορώ να κάνω και παρατήρηση να ησυχάσουν.
Δεν μαγειρεύω κάθε μέρα.
Ωραία θα ήταν να μαγειρεύω κάθε μέρα σπιτικό φαγητό αλλά είναι φορές που απλά δεν προλαβαίνω και απλά δεν μπορώ. Αλήθεια. Για αυτό θα παραγγείλω και κανένα κοτόπουλο από μια ψησταριά και όλα μια χαρά.
Το παραπάνω θα με κάνει να παραδεχτώ πως δεν καθαρίζω το σπίτι όλη την ημέρα.
Ποιο το νόημα να καθαρίσω κάτι ενώ θα γίνει χάλια σε 2 λεπτά; Θα το κάνω αργότερα. Δεν έγινε και τίποτα.
Δεν προσπαθώ να διαπαιδαγωγήσω συνεχώς τα παιδιά μου επειδή είναι στιγμές που απλά δεν μπορώ.
Τα αφήνω να ουρλιάζουν και να μαλώνουν και κάαααποια στιγμή θα σταματήσουν από μόνα τους.

Ωραία λοιπόν. Μάλλον θα έπρεπε να τα κάνω όλα αυτά.
Ε; Θα τα κάνω κάποια στιγμή στην ζωή μου. Μάλλον.

babyradio.gr- Κατερίνα Π.

Σταφυλόκοκκος και Καλοκαίρι
Πώς μεταδίδεται και τρόποι αντιμετώπισης

Ο σταφυλόκοκκος είναι ένα βακτήριο που μπορεί να μολύνει το ανθρώπινο δέρμα,  τα εσωτερικά όργανα, τα γεννητικά όργανα και μπορεί να προκαλέσει ακόμη και τροφική δηλητηρίαση.
Ο σταφυλόκοκκος μπορεί να προκαλέσει ερυθρά επίπονα πρηξίματα και φουσκάλες στο δέρμα σε πιο σοβαρές περιπτώσεις μόλυνση στα κόκκαλα του ανθρώπινου σώματος ή και θάνατο.
Ο σταφυλόκοκκος δεν βρίσκεται στον αέρα. 
Ένας άνθρωπος μπορεί να μολυνθεί από σταφυλόκοκκο αν μοιράζεται με κάποιον άλλο που έχει μολυνθεί πετσέτες, αθλητικό εξοπλισμό κλπ.
Μπορεί επίσης να μολυνθεί  από φαγητό το οποίο δεν έχει πλυθεί και δεν έχει απολυμανθεί σωστά.
Το βακτήριο υπάρχει ακόμη και σε καρέκλες, ξαπλώστρες όπου έχει καθίσει κάποιο άτομο που έχει το βακτήριο.
Ακόμη μπορεί να μολυνθεί από μια ανοιχτή πληγή του δέρματος που μπορεί να έρθει σε επαφή με το βακτήριο. Επίσης μπορεί να μολυνθεί από την θάλασσα ή από μια πισίνα που δεν απολυμαίνεται σωστά.

Για να αποφύγετε την μόλυνση μπορείτε:
  • Να πλένετε συχνά τα χέρια σας και να κάνετε ντουζ πριν και μετά το μπάνιο στην θάλασσα, την πισίνα κλπ.
  • Αν έχετε ανοιχτές πληγές φροντίστε να τις απολυμαίνετε σωστά και να τις καλύπτετε με ειδικούς επιδέσμους.
  • Όσοι έχουν σταφυλόκοκκο δεν θα πρέπει να ασχολούνται με την παραγωγή φαγητού καθώς υπάρχει κίνδυνος εξάπλωσης του σταφυλόκοκκου.
  • Να αλλάζετε συχνά πετσέτες, ρούχα, μαγιό κλπ ειδικά τους ζεστούς μήνες καθώς το βακτήριο εξαπλώνεται πιο εύκολα.
  • Όλες οι επιφάνειες που μπορεί να περιέχουν ανθώπινα υγρά όπως ο ιδρώτας, πύον κλπ καλό θα ήταν να απολυμαίνονται με ειδικά αντισηπτικά ή οινόπνευμα.
Δεν υπάρχει λόγος να φοράτε μάσκες ή ειδικά γάντια για να αποφύγετε την μόλυνση.

Τι συμβαίνει αν μολυνθείτε:
Ο δερματικός σταφυλόκοκκος μπορεί να θεραπευτεί με ειδικά φαρμακευτικά σκευάσματα, αλοιφές και επιθέματα.
Όσον αφορά τις πιο σοβαρές περιπτώσεις τότε θα πρέπει να ακολουθήσετε φαρμακευτική αγωγή.
Όπως και να χει σε κάθε περίπτωση πρέπει να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας αν παρατηρήσετε κάποια δερματική αλλαγή.

babyradio
healthhype.com- Μετάφραση:Κατερίνα Π.

Thursday 25 June 2015

«Φοβοῦνται τὸν οὐρανὸ ποὺ κοιτάζουμε / φοβοῦνται τὸ πεζούλι ποὺ ἀκουμπᾶμε»


ολόκληρο το ποίημα εδώ:
Τα Τετράδια της Αμπάς
.......................
Μᾶς φοβοῦνται καὶ μᾶς σκοτώνουν.
Φοβοῦνται τὸν οὐρανὸ ποὺ κοιτάζουμε
φοβοῦνται τὸ πεζούλι ποὺ ἀκουμπᾶμε
φοβοῦνται τὸ ἀδράχτι τῆς μητέρας μας καὶ τὸ ἀλφαβητάρι τοῦ παιδιοῦ μας
φοβοῦνται τὰ χέρια σου ποὺ ξέρουν νὰ ἀγγαλιάζουν τόσο τρυφερὰ
καὶ νὰ μοχτοῦν τόσο ἀντρίκια
φοβοῦνται τὰ λόγια ποὺ λέμε οἱ δυό μας μὲ φωνὴ χαμηλωμένη
φοβοῦνται τὰ λόγια ποὺ θὰ λέμε αὔριο ὅλοι μαζὶ
μᾶς φοβοῦνται, ἀγάπη μου, καὶ, ὅταν μᾶς σκοτώνουν,
νεκροὺς μᾶς φοβοῦνται πιὸ πολύ.


Τάσος Λειβαδίτης - Αὐτὸ τὸ ἀστέρι εἶναι γιὰ ὅλους μας (IV)

Bαρηκοΐα - κώφωση στα παιδιά και η ανάπτυξη του λόγου

Η βαρηκοΐα – κώφωση ένα από τα συχνότερα προβλήματα που επηρεάζουν την ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας. Όταν ένα παιδί καθυστερεί να μιλήσει η πρώτη σκέψη είναι αν ακούει καλά.
Τα SOS για τη βαρηκοΐα - Η έγκαιρη διάγνωση «κλειδί» για τη θεραπεία στα παιδιά
What's Hearing Loss?
Τι είναι η βαρηκοΐα - κώφωση;
Για την ανάπτυξη της ομιλίας πρωταρχικό ρόλο παίζει η φυσιολογική ακοή. Ένα παιδί αναπτύσσει το λόγο του μέχρι την ηλικία των πέντε ετών, ένας κόσμος με μειωμένα ή χωρίς ηχητικά ερεθίσματα, στερεί τη δυνατότητα της ομιλίας. Η βαρηκοΐα είναι η μειωμένη ακουστική ικανότητα, ενώ η κώφωση είναι η ολική απώλεια της ακοής. Η βαρηκοΐα – κώφωση ένα από τα συχνότερα προβλήματα που επηρεάζουν την ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας. Όταν ένα παιδί καθυστερεί να μιλήσει η πρώτη σκέψη είναι αν ακούει καλά.
Η βαρηκοΐα και κώφωση μπορεί να εμφανιστούν από τη γέννηση ενός μωρού ή να είναι επίκτητες.
Ένα βρέφος μπορεί να γεννηθεί κωφό συνήθως από κληρονομικά αίτια, δηλαδή το παιδί δεν έχει την ικανότητα να αντιληφθεί τα ακουστικά ερεθίσματα και κατ' επέκταση να αποκτήσει λόγο, ενώ σε μια επίκτητη βαρηκοΐα, η οποία εμφανίζεται στα πρώτα χρόνια της ζωής, το παιδί έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει ομιλία, όμως αυτός θα είναι περιορισμένος.
Κατά πόσο μία βαρηκοΐα θα επηρεάσει την εξέλιξη του λόγου κρίνεται από το μέγεθος της απώλειας, η οποία ελέγχεται από ειδικές εξετάσεις, όπως είναι το ακουόγραμμα, και διακρίνεται σε ήπια, μέτρια, σοβαρή και ολική κώφωση. Τέλος, μπορεί να είναι μονόπλευρη ή αμφιτερόπλευρη, η δυσλειτουργία δηλαδή μπορεί να εντοπίζεται στο ένα αυτί ή στα δυο.
Ένα παιδί με μονόπλευρη βλάβη αναπτύσσει φυσιολογική ομιλία διότι ακούει κανονικά από το ένα αυτί του, όμως συχνά δυσκολεύεται να εντοπίσει την πηγή του ήχου και ειδικότερα όταν βρίσκεται σε περιβάλλον με πολύ θόρυβο. Το παιδί φαίνεται να ακούει κανονικά και γι’ αυτό το λόγο έχουμε καθυστερημένη διάγνωση για την μονόπλευρη βλάβη.

Ποια είναι τα προειδοποιητικά σημάδια;
Υπάρχουν σημάδια από την ηλικία των 4 εβδομάδων μέχρι και 5 ετών που μπορεί να μας προειδοποιούν για κάποιο είδος βαρηκοΐας.
Έτσι λοιπόν ανησυχούμε,
όταν δεν ασχολείται με παιχνίδια που κάνουν θόρυβο, όπως κουδουνίστρες
όταν το μωρό μας δεν αποσπά την προσοχή του αν ακουστεί κάποιος απότομος θόρυβος
όταν δεν ανταποκρίνεται στο όνομά του όταν το φωνάζετε
όταν το μωρό δεν προσπαθεί να μιμηθεί ήχους που κάνετε
όταν προτιμάει μόνο το ένα αυτί για να ακούσει, δηλαδή στρέφει σε κάποιον ήχο πάντα από την ίδια πλευρά
όταν βλέπει δυνατά τηλεόραση
όταν δεν ανταποκρίνεται ενώ βρίσκεται σε διπλανό δωμάτιο

Ποια είναι τα πιθανά αίτια της βαρηκοΐας - κώφωσης;
Ένα παιδί μπορεί να γεννηθεί κωφό από κληρονομικά συνήθως αιτία ή από άλλους παράγοντες όπως είναι η ερυθρά, η έκθεση της μητέρας σε ακτινοβολία, αιμορραγίες,  λήψη ωτοτοξικών φαρμάκων, λοιμώξεις, λήψη ναρκωτικών, τοξόπλασμα κ.α., ενώ οι επίκτητες βαρηκοΐες μπορεί να οφείλονται σε περιγεννητικά αίτια, όπως τραυματισμός κατά τη διάρκεια του τοκετού, η περιγεννητική ασφυξία, νεογνικός ίκτερος, προωρότητα κ.α. και σε μεταγεννητικά αίτια, όπως εγκεφαλικές αιμορραγίες, ωτίτιδες, μολυσματικές ασθένειες, θορυβώδεις περιβάλλον κ.α.

Πώς επηρεάζει η βαρηκοΐα - κώφωση στην ανάπτυξη του λόγου;
Κάθε ήχος έχει τη δικιά του συχνότητα και ένταση, τα λεγόμενα ντεσιμπέλ. Ένα παιδί μπορεί να ακούει καλά ήχους με χαμηλή συχνότητα όπως το /μ/, όμως να μην μπορεί να...

Wednesday 24 June 2015

Το «αμίλητο νερό», οι φωτιές του Αϊ Γιάννη ...

Έθιμα παλιά, γιορτές που σημάδεψαν πολλές γενιές ανθρώπων και που σήμερα τα συναντάμε να αναβιώνουν μόνο με φολκλορικό χαρακτήρα.
Άρωμα άλλων εποχών, αγνών και πιο ανθρώπινων που πάντα θα αναπολούμε όσοι τα ζήσαμε και θα προσπαθούμε να τα μεταφέρουμε όσο πιο πιστά μπορούμε στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές.

O μύθος λέει πως το νερό του μεγάλου πηγαδιού στην Κρήτη κοιμάται κάθε νύχτα μια ώρα μόνο. Είναι η ώρα που η Λάμια, η νεράιδα ή όποιο στοιχειό προσέχει το πηγάδι ησυχάζει. Κι αν κάποιος θέλει τούτη την ώρα να πιεί νερό θα πρέπει να το ξυπνήσει ταράσσοντας το απαλά με το χέρι του, αλλιώς τρομάζει , θυμώνει και του παίρνει τα μυαλά.
Ίσως τελικά να παραμένω ακόμα ρομαντική…. Ίσως με την εμμονή μου στις παραδόσεις, στην έρευνα, στη λαογραφία, στα ήθη και έθιμα που δεν υπάρχουν να καταντώ γραφική και κουραστική, όμως πείτε μου στ΄ αλήθεια, τουλάχιστον οι άνθρωποι της γενιάς της δική μου, δεν νοσταλγείτε εκείνα τα όμορφα βράδια στις αυλές των σπιτιών, τις βεγγέρες με διάχυτη παντού τη μυρωδιά του γιασεμιού και του αγιοκλήματος;
Εκείνα τα απογεύματα που μαζεύαμε δεκάρες, εικοσάρια και ίσως οι πιο τυχεροί κανένα  πενηνταράκι για το ένα και μοναδικό γλειφιτζούρι με το κοκκοράκι μια φορά την εβδομάδα, συνήθως Σάββατο; Εκείνα τα καλοκαιρινά βράδια με τον ξάστερο ουρανό, χωρίς φώτα, ξαπλωμένοι στις ταράτσες , κάνοντας όνειρα και πετώντας με την φαντασία στο …άπειρο. Εκείνα τα βράδια με τις μεγάλες φωτιές του Αϊ Γιάννη στα τρίστρατα, τα στοιχήματα, τις « μουζουδιές» στα πόδια και τα πρόσωπα από τον καπνό , με την ξεγνοιασιά που δυστυχώς δεν ζουν πια τα δικά μας παιδιά;
Μου φάνηκε πως είδα την Νεραϊδούσα  χθες βράδυ, εκείνη την πανέμορφη νεράιδα του Κάτω Μύλου, που φύλαγε το νερό της νύχτες κι ήταν ανήσυχη πολύ… Είχε αφήσει την πηγή ανοιχτή… ήξερε πως κανείς πια δεν θα ΄ρχοταν με το πήλινο κανάτι του να μαζέψει το «αμίλητο» νερό… Κανένας δεν νοιαζόταν… κανέναν δεν θα πείραζε, να του πάρει τα « μυαλά» για λίγο, να χορέψουν μαζί στο φεγγαρόφωτο…
Πέρασε ο καιρός, μείνανε μόνο οι θύμησες και …οι ιστορίες! Την είδα να χάνεται , σαν λυπημένη σκιά μέσα στη νύχτα και της φώναξα από μακριά…
«Μην νοιάζεσαι …εγώ δεν ξεχνώ!»
Κι άρχισα να θυμάμαι πάλι, πως τούτο το τριήμερο που έρχεται είναι  από τα πιο σπουδαία του καλοκαιριού δεμένο με τις πιο δυνατές δοξασίες. Ήλιος, φωτιά, νερό… Τα τρία στοιχειά της φύσης, της ζωής. Εξουσία, δύναμη, φόβος  μα και λύτρωση. Δεμένο επίσης με τις πιο μεγάλες γιορτές του χρόνου, που το κόβουν στα δύο… Η 25η Δεκεμβρίου με τη γέννηση του Χριστού και η 24η Ιουνίου με την γέννηση του Ιωάννου του Προδρόμου. Αρχαίες δοξασίες για τη δύναμη της φωτιάς, έθιμα που χάνονται στα βάθη των αιώνων που ακόμα και στις μέρες μας επιμένουν, προσπαθούν να διατηρήσουν την δόξα, τον χαρακτήρα, την έννοια όλων εκείνων που κάποτε αποτελούσαν τις βασικές συνήθειες για την αντιμετώπιση των δυσκολιών της ζωής…

23 του Ιουνίου …
Μέρα χαράς γλεντιού, πειρακτικών μαντινάδων, σατυρικών τραγουδιών. Μέρα άρρηκτα δεμένη με το πιο παλιό έθιμο που θυμόμαστε, αυτό της μεταφοράς του αμίλητου νερού για τον  Κλήδονα, γιορτή των αρχαίων προγόνων μας που έχει τις ρίζες της στα Διονύσια εν αγροίς . Αρχή τρίμερων εκδηλώσεων που θέλει τον πιο « σκληρό » μήνα του καλοκαιριού για τον αγρότη λόγω συγκομιδής και αλωνίσματος των σιτηρών, να διαψεύδει το γνωμικό : «Πρωτόλη μήνα δουλευτή δίχως χαρές και γέλια». Σαν αυτή τελείωνε η σκληρή εργασία άρχιζαν την προετοιμασία για τις μεγάλες τελετουργίες με πρώτη πρώτη τις φωτιές του Αϊ Γιαννιού. Μέρα που έπρεπε οι νοικοκυρές να ξεσκονίσουν, να σφουγγαρίσουν για να περιμένουν τις « Τύχες»…
Οι φωτιές της παραμονής του Άι Γιάννη
Έθιμο που συναντάται από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους και με την γέννηση του Ιωάννου του Βαπτιστή . Όπως ήδη γνωρίζουμε από τα κείμενα της εκκλησίας ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ μέχρι τα βαθιά τους γεράματα δεν είχαν παιδιά και με εντολή Κυρίου απέκτησαν τον Ιωάννη. Το απίστευτο αυτό γεγονός ανακοινώθηκε με τα μέσα εκείνης της εποχής ( Φρυκτωρίες) σε όλη την Παλαιστίνη.
Φρυκτωρίες ήταν οι φωτιές που άναβαν από κορυφή σε κορυφή βουνού για τη μετάδοση σημαντικών γεγονότων, όπως αυτό της γέννησης . Από αυτό το γεγονός καθιερώθηκαν οι φωτιές του Αι Γιαννιού καίγοντας στεφάνια και ανθοδέσμες της Πρωτομαγιάς που κοσμούσαν τα μπαλκόνια και τις εισόδους των σπιτιών μέχρι την παραμονή της γιορτής του Αγίου.
Άλλος πάλι θρύλος λέει πως κάποτε μια κοπέλα ξεκίνησε με τη στάμνα της ανήμερα του Αι Γιαννιού λίγο πριν τα μεσάνυχτα να πάει στη βρύση για να φέρει το αμίλητο νερό. Στο γυρισμό της όμως, ξαφνικά ...

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki