Monday 2 June 2014

Έσβησα τα φώτα στο μπάνιο και ακούω μια φωνή: ΑΑΑΑΑΑααααα ...

ΠΩΣ Ο ΦΟΒΟΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
.
Τελευταία σβήνω φώτα. Από όπου και να περάσω στο σπίτι κάποιο είναι αναμμένο....
Απέκτησα αυτή τη συνήθεια για να μαθαίνουν τα μικρά πως όταν φεύγουμε από ένα δωμάτιο, σβήνουμε τα ΦΩΤΑ!
Η μικρή μου όμως ήταν μέσα στο μπάνιο. Ξαφνικά την άφησα χωρίς φως, άθελα μου, χωρίς να το σκεφτώ, από συνήθεια, βγήκα από το μπάνιο και έσβησα το φως ... ΑΑΑΑΑΑααααα ...
Αμέσως το ανάβω, μπαίνω στο μπάνιο, και τη βλέπω. Πρόσωπο τρομοκρατημένο, δάκρυα ήδη να τρέχουν και η απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της.

— Γιατί μου το έκανες αυτό;"
— Από συνήθεια καρδούλα μου, δεν το ήθελα, το ξέχασα ότι είσαι μέσα...
— Εγώ όμως φοβήθηκα πολύ, ακόμα φοβάμαι. Το ξέρεις ότι φοβάμαι το σκοτάδι.

Αγκαλίτσα, συγνώμες και ιδέα!

— Αφού, μωρό μου, φοβάσαι ακόμα το σκοτάδι, να κάνουμε προπόνηση με σβηστά φωτά. Αν σου ξανασυμβεί να μην χτυπήσεις. Να μπορέσεις να βγεις από το μπάνιο και να έρθεις να με βρεις. Θέλεις;
— Τώρα δηλαδή, να σβήσουμε το φως και να μου κρατάς το χέρι για να μην φοβάμαι;
— Ναι καρδιά μου. Τώρα. Κι αν γίνει διακοπή του ρεύματος να ξέρεις πως να κινήσαι στο σπίτι. Όλα τα δωμάτια να τα κάνουμε προπόνηση!
Κι έτσι κάναμε με τη μικρή μου. Ήταν γενναία! Ειδικά στην πρώτη προσπάθεια μου έσφιγγε τόσο το χέρι... Τη δεύτερη φορά βρήκε αμέσως την πόρτα του μπάνιου και γελούσε ευχαριστημένη.

Κάναμε προπόνηση και στο δωμάτιο της.

Πως να κατέβει από το κρεβάτι της, να φτάσει στην πόρτα, να βρει το πόμολο... Της έχω δώσει κι ένα φακό που έχει κάτω από το μαξιλάρι της, ώστε αν την ξανα-ξεχάσω ή αν γίνει διακοπή ρεύματος το βράδυ να μην φοβηθεί τόσο.

Έτσι γίνεται με τα παιδιά. Μετατρέπουν ακόμα και τους φόβους τους σε παιχνίδια και μπορούν υπερήφανα να τους ξεπερνάνε!

Πόσα μαθαίνω ακόμα από τα παιδιά! Και πόσο (υπόσχομαι να) προσπαθώ να τους μοιάσω!


babytips

Ας βγάλουμε τα παιδιά μας από τη γυάλα
Τα υπερπροστατευμένα παιδιά

Στα παιδιά δεν αρέσει να τα βάζουν οι γονείς τους σε μια προστατευτική «φούσκα» και να τους αφήνουν ελάχιστες επιλογές σχετικά με τη ζωή τους.
περισσότερα εδώ και εδώ


Οι γονείς που περιφέρονται συνεχώς γύρω από τα παιδιά τους την ώρα που παίζουν με τους φίλους τους, κινδυνεύουν να τα κάνουν νάρκισσους.

Ο Πίτερ Γκρέι, γνωστός ψυχολόγος, αναφέρει πως το «ελεύθερο παιχνίδι», όπου τα παιδιά αφήνονται μόνα τους χωρίς να τα κατευθύνουν ενήλικοι, τα βοηθάει να ξεπεράσουν το ναρκισσισμό τους και να αναπτύξουν την ικανότητα της συναίσθησης.
Υποστηρίζει πως τα παιχνίδια που προγραμματίζονται και επιτηρούνται από γονείς, και η άρνηση των γονιών για παιχνίδια στη γειτονιά, προκαλεί μεγάλα προβλήματα στο μέλλον.
«Τα ελεύθερα παιχνίδια τα βοηθούν να ξεπεράσουν τις τάσεις ναρκισσισμού. Τάσεις που όλοι έχουμε σε κάποιον βαθμό. Αυτοί που έχουν έντονο τον ναρκισσισμό, μπορούν εύκολα να "ποδοπατήσουν" τους άλλους και είναι γενικά ανίκανοι να δημιουργήσουν με άλλους βαθιές και μακροχρόνιες σχέσεις με νόημα», λέει ο Γκρέι, καθηγητής στο κολέγιο της Βοστόνης και συνεχίζει:
«Με το να παίζουν τα παιδιά ελεύθερα, τα βοηθάει για την μελλοντική τους ζωή. Έτσι μαθαίνουν να παίρνουν την ζωή στα χέρια τους και να παίρνουν δικές τους αποφάσεις, να λύνουν τα προβλήματά τους να διαπραγματεύονται με τους άλλους ως ίσοι, να βλέπουν κι από άλλη οπτική γωνία, να κάνουν φίλους και να διαχειρίζονται ρίσκα. Επιπλέον, τα βοηθάει να ελέγχουν καλύτερα τους φόβους τους και τον θυμό τους».
Αν όμως τα παιδιά ελέγχονται συνεχώς από ενήλικες , δε μπορούν να αναπτύξουν εύκολα όλα τα παραπάνω.
Ο ψυχολόγος κατηγορεί την οπτική που έχουν τα σχολεία για την ανάπτυξη του παιδιού, ότι δηλαδή, τα παιδιά κερδίζουν περισσότερα όταν τους λένε οι ενήλικοι τι να κάνουν.
Ακόμα και εκτός σχολείου, τα παιδιά είναι πιο πιθανό να παίζουν παιχνίδια που θέλουν οι ενήλικοι και λιγότερο πιθανό να βγουν έξω να παίξουν μόνα τους.
Επιπλέον, οι φόβοι για την ασφάλεια των παιδιών το καθιστούν πολλές φορές αδύνατο να παίξουν μόνα τους χωρίς την επιτήρηση κάποιου ενήλικου. Για αυτό και ο ψυχολόγος, συνιστά, οι γονείς να γίνονται όσο το λιγότερο αντιληπτοί από τα παιδιά την ώρα του παιχνιδιού όταν το να παίξουν τελείως ελεύθερα καθίσταται αδύνατο.
«Εξαρτάται και από την ηλικία του παιδιού. Τα παιδιά που είναι από τεσσάρων ετών και πάνω, θα πρέπει να παίζουν μόνα τους και οι γονείς να εξαφανίζονται. Ακόμα και αν είναι παρόντες χωρίς να το θέλουν, θα παρέμβουν διότι τα παιδιά έχουν την τάση να θέλουν κάποιος ενήλικος να λύσει τα προβλήματά τους ως πιο εύκολη λύση».

Τέλος, ο ψυχολόγος αναφέρει: «Η εμπιστοσύνη φέρνει αξιοπιστία αλλά τα παιδιά χρειάζονται ελευθερία για να εξασκήσουν την υπευθυνότητά τους».

mothersblog

Αντιμετωπίζουμε τα κουνούπια
με τα δικά μας φυσικά αντικουνουπικά!!

1. Φυτά και βότανα
Δενδρολίβανο, βασιλικός, φασκόμηλο, δυόσμος, λεμονόχορτο, ευκάλυπτος, λεβάντα, σκόρδο, σιτρονέλα και γεράνι: 
Φυτέψτε τα οπουδήποτε γύρω από το σπίτι και κυρίως κοντά σε ανοίγματα (πόρτες και παράθυρα) ή προμηθευτείτε τα αντίστοιχα αιθέρια έλαια. Εδώ θα πρέπει να δείξετε προσοχή, μια που κάποια έλαια δεν ενδείκνυνται για εγκύους και βρέφη.
Πώς να τα χρησιμοποιήσουμε:

Διαλύουμε αιθέρια έλαια της επιλογής μας (κάποιο από τα παραπάνω) σε νερό ή σε νερό και οινόπνευμα και ψεκάζουμε τους τοίχους και τα φυτά εξωτερικά και εσωτερικά του σπιτιού κάθε 15-20 μέρες. Με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσαμε να βράσουμε κάποιο ή κάποια από τα παραπάνω βότανα και να χρησιμοποιήσουμε το «αντικουνουπικό» μας σε ψεκαστήρι πάλι στους τοίχους, τα φυτά ή και πάνω μας.

2. Βιταμίνη Β1
Έχει αποδειχθεί πως η επαρκής λήψη....

.................................
περισσότερα, πολύ ενδιαφέροντα, στο πράσινο χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki